O linda Olinda

Oftewel: "Oh mooi Olinda" Iets dat zeker opgaat voor het stadje waar ik me nu in bevind. Op de heuvels net buiten Recife wisselen vrolijk gekleurde huisjes, palmbomen en koloniale kerkjes elkaar af tegen de achtergrond van de oceaan en in de verte de wolkenkrabbers van Recife. Daarmee is dan ook wel ongeveer alles gezegd, want verder valt er niet al te veel te beleven hier. Ik zit in een hele goede pousada met zwembad en heel veel hangmatten, dus het is vooral lekker relaxen. Dat heb ik wel verdiend na een week de natuur verkennen in Lencois!

Lencois
Op zeven uur rijden (of hobbelen, want het wegdek is bijzonder beroerd....) van Salvador ligt een uitgestrekt natuurgebied Chapada da Diamantina. Het dankt zijn naam aan de vele diamanten die er in het gebied gevonden zijn. De laaste diamantenzoekers hebben het gebied in 1997 verlaten, en, hoewel er volgens zeggen nog een fortuin aan diamanten in het gebied zit, exploitatie is inmiddels verboden.
Meteen de dag na aankomst zijn we met zijn vijven een drie-daagse trekking met gids door het gebied gaan maken: drie dagen lopen en wildcamperen in de "jungle". Eigenlijk hadden we niet echt een idee waar we aan begonnen en we waren dan ook erg goed voorbereid (not!). Het mooiste was nog wel de opmerking van Rachel vlak voordat we vertrokken : "Ik hoop wel dat er een beetje een normale WC is......." En dan is het natuurlijk wel even wennen als je slaapt in de openlucht, je doucht onder de waterval en je in het donker de weg van de grot naar de struiken moet vinden om je behoefte te doen.....
Maar het landschap was echt super! Eindeloos veel rotsen, riviertjes en watervallen en ieder uur een ander uitzicht. Dankzij capoeira was ik al een beetje fit, en tot mijn eigen verbazing rende ik zonder moeite de bergen op.
De grootste ontbering was de tweede dag; toen we na een tocht van drie uur door de stromende regen (regenkleding mee,euhm nee, moest dat dan?) over glibberige rotsen en gladde rivieroevers bij de voet van de hoogste waterval van Zuid-Amerika (iets van 400 meter geloof ik, verder een vrij dun straaltje) aankwamen. In plaats van een spectaculair uitzicht en een onspannende duik in het water, waaiden we ongeveer weg en was er van de waterval in de stortregen haast niets te onderscheiden. In een poging van onze gids om het water te bereiken kwamen we bijna vast te zitten tussen de struiken, terwijl het water ons tot aan de lippen stond.
Gelukkig werd dat de volgende dag ruimschoots goed gemaakt met het uitzicht van bovenaf de waterval: liggend op je buik op een rots 400 meter recht naar beneden kijken met een uitzicht over het water dat naar beneden stort en de hele vallei er omheen!

Recife en Olinda
Goed, inmiddels afgereisd naar Olinda en buurstad Recife (slechts 5 km van elkaar). Niet bijzonder veel te beleven en uitgerekend op de dag dat alle musea en parken gesloten zijn besluit ik om Recife te gaan bezoeken.....Niet zo heel handig dus. Morgen ga ik naar Porto de Galinhas, een kustplaats hier 60 km vandaan met de bedoeling om daar te gaan duiken en gewoon een beetje te chillen op wat één van de mooiste stranden uit de omgeving moet zijn. Dat duiken kan nog wel eens spannend worden, want de wateren rond Recife staan bekend om hun Shark-attacks........Naar het schijnt is er twee weken geleden nog een surfer gedood bij één van de stranden van Recife. En dat is dan ook de reden dat surfen en duiken in de directe omgeving van Recife verboden is. Goed, dus als jullie niets meer van me horen.......... Nou ja, ze zeggen dat het in Porto de Galinhas helemaal niet zo gevaarlijk is, dus daar vertrouw ik dan maar op.

Bestolen.......het vervolg
Heb er wel een beetje spijt van dat ik zo onvoorzichtig ben geweest met mijn tas, want het hele akkefietje van het gestolen geld heeft behoorlijk wat impact gehad bij Projeto Beji. Toen ik vier dagen na het gebeuren weer bij het project kwam bleek dat iedereen door de leiding uitgebreid was ondervraagd over het gebeurde. De schuldige was inmiddels bekend, maar hij was twee dagen daarvoor ´s nachts gevlucht. Fabiano, 17 jaar oud, erg aardig en net drie weken uit de gevangenis. Hij had ons verteld dat hij vast had gezeten in verband met een vechtpartij, maar de leiding vertelde me dat hij bekend was met het om de tuin leiden en bestelen van toeristen op het strand en om die reden al meerdere malen was gearresteerd.......... Ik heb hem niet meer gezien. De andere jongens van het project waren nogal verbolgen over zijn actie en vertelden me dat hij het eigenlijk op mijn digitale camera had voorzien. De ironie wil dat hij juist op de dag dat hij mij bestool hij nog graag samen met mij op de foto wilde.
Maar goed, 25 Real armer dus en in het vervolg iets meer op mijn hoede. Ondanks mijn dreigement had ik toch de beloofde leren voetbal voor de jongens meegenomen. Die met veel enthousiasme werd ontvangen en spontaan een speech van één van de jongens tot gevolg had. Hij bedankte mij voor het vetrouwen dat ik in ze had gehad en waardeerde het dat ik ondanks de diefstal toch nog een voetbal voor ze had meegenomen. Nou ja, eind goed al goed.....
Voor mij dan, want de situatie in het huis is wegens geldgebrek in de periode dat ik er was alleen maar verslechterd. De werknemers hebben al 5 maanden geen loon gehad, veel activiteiten zijn gestopt wegens gebrek aan materiaal en in de laatste week was de electriciteit afgesloten wegens wanbetaling. Ik heb beloofd dat ik bij terugkomst in Nederland zou kijken of ik in Nederland bij een organisatie terecht kan voor materiele of financiele hulp voor het project. Mocht iemand suggesties hebben dan hoor ik het graag.

Tot zover de berichtgeving hier. Over een weekje vlieg ik al naar Manaus om mijn overlevingsvermogen verder op de proef te stellen in de Amazone......Ik hou jullie op de hoogte!