De rust is weergekeerd........

Carnaval
Zes dagen lang gekkenhuis! Maar absoluut supermooi! In de week voorafgaand aan carnaval begon de stad al helemaal vol te stromen. Waanzinnig veel toeristen, vooral uit Rio en Sao Paulo en de stad leek opeens veel witter (80 procent van de originele bevolking hier is "negro"). Met de eindeloze waarschuwingen voor berovingen, geweld, gevaarlijk eten en drinken bij straatkraampjes en platgedrukt worden in de massa kreeg ik het toch wel even benauwd en vroeg ik me af of er ook nog wel iets leuk zou zijn aan carnaval. Gelukkig bleek alles mee te vallen. Ik ben niet beroofd, heb geen voedselvergiftiging opgelopen, heb de massa overleefd en aangezien het feest practisch tot aan mijn deur doorging kon ik veilig in mijn eentje naar huis lopen. Gewoon zes dagen lang feest dus! Hoewel ik moet zeggen dat ik gesjoemeld heb: terwijl de gemiddelde braziliaan maximaal genoot en dag en nacht bij de parades aanwezig was, lag ik overdag bij te komen op het strand. Maar dat was absoluut een ultieme combinatie!

De organisatie van het hele gebeuren verliep onwaarschijnlijk soepel. Overal beveiliging en na afloop van elke dag werden onmiddelijk de straten brandschoon geveegd (alleen mankracht, geen veegmachines!). Wat een behoorlijke klus is, stel je voor: een puinhoop die Amsterdam na afloop van Koninginnedag vele malen overtreft!

De dag na carnaval vertrokken de meeste toeristen al, dus de stad was meteen een stuk leger. Inmiddels zijn bijna alle tribunes, verlichting, reklames en overige stellages afgebroken en is de rust weergekeerd.

Bestolen
Tijdens carnaval is het me bespaard gebleven, maar vandaag was ik door mijn eigen stommiteit opeens 25 Real armer. Ik was vandaag bij Projeto Beji, het project waar ik een poging doe jongeren wat engels bij te brengen. Ik had foto´s van de vorige keer ontwikkeld en iedereen was erg enthousiast. Niet iedereen stond op de foto, dus er werd wederom druk geposeerd voor de camera. In de drukte liet ik mijn tas onbeheerd in één van de kamers staan.........Niet zo slim dus. Nou was ik ook wel erg goed van vertrouwen, ik ken alle jongens daar en er komt niemand ongezien het gebouw in, dus ik dacht dat het wel kon. Niet dus! Ik kwam er achter dat mijn portomonee leeg was toen ik al bij de bushalte stond en voor twee van de jongens sigeretten wilde kopen. Niet eens meer geld voor de bus terug naar huis! Ik was behoorlijk pissig en riep meteen dat ze konden fluiten naar de leren voetbal die ik ze had beloofd. Terug naar het project dus, alwaar het verhaal over de diefstal tot grote onrust leidde. Iedereen was in rep en roer en her en der werd geroepen "ik was het niet!". Iedereen die aanwezig was werd bijeen geroepen en de leider sprak de groep toe. Natuurlijk niemand die bekende, ik stond er immers nog bij en ik geloof dat ze zich toch wel schaamden. Bovendien was degene van wie ik denk dat hij het gedaan had al verdwenen. Nou ja, ik had haast, want ik wilde op tijd thuis zijn. Eén van de jongens leende me het bedrag voor de bus en aangezien het al begon te schemeren werd ik door drie jongens naar het busstation geescorteerd. Ik ga vrijdag weer en er werd me verzekerd dat de schuldige dan het geld terug zal geven en zijn excuses aan zal bieden. Ik ben benieuwd........Vlak voor ik op de bus stapte vroeg de kleine Bruno me nog of ik écht geen voetbal meer voor ze mee zou brengen. Ik zei dat ik het nog niet wist omdat ik nog te boos was. Dat zal dus wel een aardige rel worden daar tussen die jongens onderling.........

Vrijwilligerswerk
Goed ik heb dus gewerkt bij Projeto Beji. Hoewel werk een groot woord is. Samen met Luzia ging ik drie middagen in de week naar het project (een uur met de bus) en meestal gingen we gewoon wat praten met de jongeren daar. Als ze geinteresseerd waren dan leerden we ze wat engelse woordjes en zinnetjes. Een aantal van hen was trouw iedere keer aanwezig en na verloop van tijd onthielden ze ook daadwerkelijk iets van wat we ze leerden. Maar ik voelde me nou niet bepaald nuttig. Even goed een leuke ervaring.

Verder ben ik ook nog een aantal keer op bezoek gegaan bij een weeshuis hier in Salvador. Stel je voor: 70 kinderen in de leeftijd van 1 tot 12 jaar die door elkaar krioelenen, die schreeuwen om een beetje aandacht,met slechts vier vaste werknemers! De eerste keer dat ik daar binnen kwam hingen er binnen twee minuten vijf kinderen om mijn nek. Heel dankbaar dus, gewoon een beetje praten en spelen met die kinderen daar. Maar evengoed niet bijzonder nuttig. Er waren nog een aantal andere amerikanen en europeanen die regelmatig op bezoek kwamen en af en toe vroeg ik me af of het niet een heel slecht effect op die kids had. Ze komen allemaal bij je slijmen en zijn poeslief tegen je in de hoop dat je ze een keer een snoepje toestopt of ze meeneemt op een uitje. En stiekem hopen ze dat ze iemand vinden die ze meeneemt naar Europa of Amerika.

Verdere Reisplannen
Na ruim twee maanden Salvador zit het er bijna op hier, tijd om verder te reizen! Aankomende zaterdag ga ik met vijf vriendinnen van de taalschool naar Chapada da Diamantinas, een groot natuurgebied op zeven uur rijden hier vandaan. Daar blijf ik een dag of vijf en daarna ga ik verder naar het noordoosten. Waarschijnlijk naar de voormalige (Nederlandse) koloniale stad Recife. Verder ga ik een aantal dagen naar Paraiba, waar ik wat mensen ga opzoeken die ik nog ken van mijn eerste trip naar Brazilie, ruim 7 jaar geleden. Heb onlangs met één van hen gebeld, wel gek hoor om iemand na zo´n lange tijd weer te spreken!

Over drie weken ga ik naar de Amazone! Ondanks mijn eerdere voornemen om dat niet te doen (zo´n gedoe met malariamedicatie enzo.....) kan ik het toch niet laten. Ik hoor zoveel enthousiaste verhalen van de mensen die er al geweest zijn. Het is nog een behoorlijke trip. Ik vlieg naar Manaus, midden in de Amazone, en vanaf daar ben ik van plan een trip met gids het oerwoud in te maken. (Allemaal ook zeker niet goedkoop, maar ja, als je toch zo dicht in de buurt bent...............)
Na de Amazone wil ik naar de Pantanal, een ander natuurgebied hier. Vervolgens naar de grootste watervallen van Zuid-Amerika, op de grens met Bolivia en Argentie. En tot slot ga ik nog naar Rio. Maar tot zover zijn mijn reisplannen nog niet gedetaileerd. Ik houd jullie op de hoogte!